Tuesday, May 31, 2011

Past is not important (some good lines)

Dare to implement in life !!!!!!!

My Favorites lines are 1 , 2, 3, , 7 and 8

1- Do you know why a car's windshield is so large & the rearview mirror is so small? Because our PASTis not as important as your FUTURE. Look Ahead and Move on.

2-Friendship is like a Book. It takes years to write but few seconds to burn.

3- All things in life are Temporary. If going well, enjoy it, they will not last forever. If going wrong, don't worry, they can't last long either.

4- Old Friends are Gold! New Friends are Diamond! If you get a Diamond, don't forget the Gold! Because to hold a Diamond, you always need a Base of Gold!

5- Often when we lose hope and think this is the end, God smiles from above and says, "Relax, it's just a bend, not the end!

6-When GOD solves your problems, you have faith in His abilities.
When GOD doesn't solve your problems He has faith in your abilities.

7- A blind man asked a wise person: "Can there be anything worse than losing eyesight?"
He replied: "Yes, losing your vision!"

8-When you pray for others, GOD listens to you and blesses them,and sometimes, when you are safe and happy, remember that someone has prayed for you.

9- WORRYING does not take away tomorrows' TROUBLES, it
takes away today's PEACE......

10-Prayer is not a "Spare Wheel" that you pull out when in trouble, but it is a "Steering Wheel" that directs the right path throughout.

Tuesday, May 24, 2011

Mustach Bollywood मुच्छड बोलीवुड

"A man without a mustache is like a cup of tea without sugar"

So Guys !! What do you think about your mustache..
Well mustache is very personal thing.. But not for bollywood stars now a days

There was a time when HAVING mustache considered as manly personality!..

Answer this question!
WHO's face come into your mind when the word MUSTACHE fired on you ?

For me, I visualize the Adolf Hitler!.

Here is the bit observation about film industry in India and Mustache history.

Young men get rid of Mustaches specially in NORTH INDIA. But South Indian people always give preference to wear mustaches.
We always try to copy the popular star's gear , hair style, and Mustaches style, So north indian people try to keep clean upper lip skin. Clean upper skin is the base of north indian movies.

All top actors , everybody from the four Khans, Shah Rukh, Salman, Aamir, and Saif, to Hrithik Roshan, Akshay Kumar or Shahid Kapoor....

Anyways , The inspiration about this blog post came from Shahid Kapoor's new mustache in his next movie.

"Mustache Needed for this man to looks mature" Says directory Pankaj Kappor for his film Mausam

He kept mustache first time in his 17 year old film career. Dabbang's Salman Khan!

Chandani Chowk to China Mustach
Akshay Kumar's Mustach !

Akshay Kumar with mustache in Sangharsh

Amir Khan's Mustach in Mangal Pandey

Also AMIR KHAN was spotted with mustache for hist next movie. He is playing the COP
FOR EVERY COP mustache is must !!

Ajay Devgan's Mustache is old story ! but he looks great in Mustache

Ajay Devgan - Once Upon a Time In Mumbaai, Omkara, Golmaal 3,Pyaar Toh Hona Hi Tha

Vivek Oberoy in Rakta Charitra

Mustache Obstacle for serial kisser

Sanjay Dutt in Shootout at lokhandwala

ShahRukh Khan in Paheli and in Rab ne banadi jodi

Jodha Akbar ! Hritik Roshan

Tushar Kapoor in Mustache in just one film "LIFE PARTNER"

Aasrani Sholay

Anupam Kher's Mustache look is known to us but this one is distinct..
Shola Aur Shabnam

As a villein Mustache is common for Paresh Rawal.
Paresh Rawal's Mustache look seems great in Ye Tera Ghar ye Mera Ghar

Sunil Shetty's Mustache made him look smart in Movie Border

Amitabh bacchan's Mustache is free with his beard look - Lakshya

In the new age Dharmendra ! show his mileage in the movie Jhony Gadddar

Dharmendra - Jhony Gaddar

Jitendra Parichay

Boby Deol - CHor machaye shor

The list will grow long as we think about this topic...
:)

Saif ALi KHaan Agent Vinod , Aakarshan!

Bollywood Duplicates

Here are some Comparisons about Some Bollywood starts and LOOK like stars !!

Sonu Sud and Big B

Sonu have similar physical structure and his face-cut Resemble Big B's Features..
Sonu's voice matches Big-B's Pitch at some extent...

Aamir Khan has been compared with Tom Hanks and film observers even find similarities in the acting styles of the two stars. they look lil bit same..Thats it ...

Shammi Kapoor’s body language and dancing style reminded many of Elvis Presley

HARMAN BAWEJA and HRITHIK ROSHAN

SNEHA ULLAL and AISHWARYA RAI

ZARINE KHAN and KATRINA KAIF

Zarine made her debut in Salman Khan's dud Veerlast year.

In the fifties, when Dev Anand ruled, many noted the resemblance he bore with Hollywood actor Gregory Peck.

Monday, May 9, 2011

Sexy Bin Laden ! Wafah Bin Laden

Do not Panic....

She is the niece of Osama Bin Laden...

Read the news here

Bayako (Baiko) jewha bolat aste बायको जेव्हा बोलत असते

Bayako (Baiko) jewha bolat aste

बायको जेव्हा बोलत असते

बायको जेव्हा बोलत असते
तेव्हा ऐकून घ्यायचे असते
दुसरा आपल्या हातात काय असते

भडका असतो उडालेला अनवट असतो रोष
वाभाडे काढत आपले ती
सांगत असते दोष

आपलेच दोष , आपल्याच चुका
सार सार
स्वीकारायचे असते
दुसरा आपल्या हातात काय असते

शब्दाने शब्द वाढत जातो
भडकत जातो तंटा
म्हणूनच वेळीच लोखायाची असते
आपण धोक्याची घंटा

समोरची तोफ बरसली तर
आपण
तोंड उघडायचे नसते
नाहीतरी दुसरा आपल्या हातात काय असते

गरजून बरसून झाल्यावर
थकून जाते बायको
आग पाखडून झाल्यानंतर
शांत होते बायको
अशाच वेळ विसरून सारे
तिला.....
जवळ घ्यायचे असते ..
नाहीतरी ... दुसरा आपल्या हातात काय असते

तिची चीड चीड तिचा संताप
प्रेमच असते हेही
तिची वटवट तिची कटकट
प्रेमच असते ते ही

तीच प्रेम तिने कराव
आपल
आपण करायचे असते
नाहीतरी........ दुसरा आपल्या हातात काय असते !!!!!!!!

Saturday, May 7, 2011

Bin laden Video Released !! लादेन चे Video

In This video Bin Laden
unkempt beard streaked in gray, sitting on the floor, wrapped in a brown blanket and holding a remote control. He flipped back and forth between what appears to be live news coverage of himself. The old, small television was perched on top of a desk with a large tangle of electrical wires running to a nearby control box.

Jagdish Khebudkar Song list with Lyrics -My tribute to Jagdish Khebudkar

जगदीश खेबुडकरांच्या काही अप्रतिम रचना !

गीतकार :जगदीश खेबुडकर
गायक :लता मंगेशकर
संगीतकार :आनंदघन
चित्रपट :साधी माणसं - 1965
------------------------------------------------
ऐरणीच्या देवा तुला ठिणगी ठिणगी वाहू दे
आभाळागत माया तुझी आम्हावरी राहू दे

लेऊ लेणं गरीबीचं, चनं खाऊ लोखंडाचं
जीणं होऊ आबरुचं, धनी मातूर माझ्या देवा, वाघावानी असू दे

लक्षीमीच्या हातातली चवरी व्हावी वर खाली
इडा पीडा जाईल, आली किरपा तुझी भात्यातल्या सूरां संग गाऊ दे

सुख थोडं, दुःख भारी, दुनिया ही भली बुरी
घावं बसंल घावावरी, सोसायाला झुंजायाला, अंगी बळ येऊ दे

गीतकार :जगदीश खेबुडकर
गायक :सुधीर फडके
संगीतकार :सुधीर फडके
चित्रपट :आम्ही जातो आमुच्या गावा
--------------------------------------------------------------

देहाची तिजोरी, भक्तीचाच ठेवा
उघड दार देवा आता उघड दार देवा

पिते दूध डोळे मिटूनी, जात मांजराची
मनी चोरट्याच्या का रे भिती चांदण्यांची
सरावल्या हातांनाही कंप का सुटावा

उजेडात होते पुण्य, अंधारात पाप
ज्याचे त्याचे हाती आहे कर्तव्याचे माप
दुष्ट दुर्जनांची कैसी घडे लोक सेवा

स्वार्थ जणू भिंतीवरचा आरसा बिलोरी
आपुलीच प्रतिमा होते, आपुलीच वैरी
घडोघडी अपराधांचा तोल सावरावा

गीतकार :जगदीश खेबुडकर
गायक :लता मंगेशकर
संगीतकार :पं. हृदयनाथ मंगेशकर
चित्रपट :संसार

-----------------------------------------------------------------------

वारा गाई गाणे, प्रीतीचे तराणे
धुंद आज वेली, धुंद फुल पाने

रंग हे नवे, गंध हे नवे
स्वप्न लोचनी वाटते हवे
हा निसर्ग भासे, विश्वरुप लेणे

या निळया नभी, मेघ सावळे
कल्पनेस मी पंख लाविले
झेलते पिसावरी, हे सतेज सोने

आज वेड हे कुणी लाविले ?
अंतराळी का पडती पाऊले ?
कशी सोडवू मी सुखाचे उखाणे ?

गीतकार :जगदीश खेबुडकर
गायक :उषा मंगेशकर
संगीतकार :राम कदम
चित्रपट :पिंजरा

तुम्हावर केली मी मर्जी बहाल
नका सोडून जाऊ रंगमहाल

पापण्यांची तोरणं बांधून डोळ्यावरती
ही नजर उधळीते काळजातली पीरती
जवळी यावं मला पुसावं, गुपित माझं खुशाल

हुरहूर म्हणू की ओढ म्हणू ही गोड
या बसा मंचकी, सुटल गुलाबी कोडं
विरह जाळीता मला रात ही पसरी मायाजाल

लाडेलाडे अदबीनं तुम्हां विनवते बाई
पिरतीचा उघडला पिंजरा तुमच्या पायी
अशीच र्‍हावी रात साजणा, कधी न व्हावी सकाळ

-------------------------------------------------------------------------------
कुण्या गावाचि, कुण्या नावाचि,
कुण्या राजाचि, तू ग राणी
आली ठुमकत, नार लचकत,
मान मुरडत, हिरव्या रानी

खुळू-खुळू घुंगराच्या, तालावर झाली दंग
शालू बुट्टेदार, लई लई झाला तंग
सोसंना भार, घामाघूम झालं अंग
गोऱ्या रंगाचि, न्याऱ्या ढंगाचि
चोळि भिंगाचि, ऐन्यावानी

डळिंबाचं दाणं तुझ्या, पिळलं ग व्हटावरी
गुलाबाचं फूल तुझ्या, चुरडलं गालावरी
कबूतर येडं खुळं, फिरतया भिरी भिरी
तुझ्या नादानं, झालो बेभान
जीव हैरान, येड्यावानी

कवळ्यात घेऊनीया, अलगद उचलावं
मऊ मऊ हिरवाळीत, धैवरात भिजवावं
पिरतीचं बेन तुझ्या, काळजात रुजवावं
लाडीगोडीनं, पुढल्या ओढीनं
जाउ जोडीनं, राजा-रानी

Aali Thumkat Naar Lachkat आली ठुमकत नार लचकत

Jagdish Khebudkar Song list with Lyrics -My tribute to Jagdish Khebudkar

Friday, May 6, 2011

Tari mi mhanato - Mala Majha Job Awadat nahi

तरी मी म्हणतो- माझा जॉब मला आवडत नाही.

रणरणत्या उन्हाच, कधी पावसाच
तुंबलेल्या पाण्यात काम कधी केल नाही ...
भुकेल्या पोटी , बिन चहाच
काम कधी जमलच नाही..

तरी मी म्हणतो- माझा जॉब मला आवडत नाही.

रोजच्या प्रवासात कार तर कधी ५० हजाराची बाईक,
रस्त्यांनी हातगाडी आणि सायकली सुद्धा पाहिल्या नाहीत ..
त्यांच्या पेक्षा सुखी म्हणून स्वतःचा मान सुद्धा मी ठेवला नाही.

तरी मी म्हणतो- माझा जॉब मला आवडत नाही.

पाच आकडी पगार आणि बँकेत पाच-पाच अकाउंट
पण पाच रुपयाचा साधा वडापाव भुकेल्याला दिला नाही.
ए.सी.मध्ये बसून हॉलिडे प्लानिंग खूप केले, पण
ऐन थंडीत काच उघडून कधी धुक्याला साधा स्पर्श सुद्धा केला नाही.

तरी मी म्हणतो- माझा जॉब मला आवडत नाही.

बावीस कोटी जॉबलेस अशा धगधगत्या सत्यात
महागाईचा 'म' सुद्धा मला शिवला नाही.
जवळ असलेले प्रेम कधी वाटले नाही ,
कि कोणाचे हसू पाहवले नाही.

तरी मी म्हणतो- माझा जॉब मला आवडत नाही.

ज्याने हे सर्व दिले, त्याचे रोज आभार सुद्धा साधे मानत नाही .
घराच्या माऊलीची छाया असून गर्व कमी होत नाही.
एकामागून एक शिडी पार करताना मन कुठे धावत होते हेच उमगले नाही.
स्वतः बरोबर,मुलाचा साधा आवडता छंद सुद्धा जोपासता आला नाही.

तरी मी म्हणतो- माझा जॉब मला आवडत नाही.

आपण काय केले कि त्याने ते पुढे न्यावे?
तिने काय जपावे, जे आपण जोपासले?
मृग नक्षत्र पाहता पाहता ,कधी डोळे दिपले
तरी 'स्व' मला सापडायचा नाही.

Source = Facebook.com http://www.facebook.com/punyalapunechmhanapoonanavhe

तरी मी म्हणतो- माझा जॉब मला आवडत नाही.

तरी मी म्हणतो- माझा जॉब मला आवडत नाही.

रणरणत्या उन्हाच, कधी पावसाच
तुंबलेल्या पाण्यात काम कधी केल नाही ...
भुकेल्या पोटी , बिन चहाच
काम कधी जमलच नाही..

तरी मी म्हणतो- माझा जॉब मला आवडत नाही.

Ramdev plans fast-unto-death

A Cartoon By Satish Aacharya !

Yoga GURU Baba Ramdev also announced his fast-unto-death in the month of June.
The motive of this fast-unto-death is to Demand black money recovery and Major Punishment for corruption..

He is also demanding the details for accounts of Indian people at swiss bank...

Anyways its a open secrete that Swiss Bank accounts are "fake name company accounts."

Read the news here

Hostel Boys comedy dance on WAKA WAKA -Missing Hostel Days

Missing Hostel Days...

Watch this Video 4 times

1 view for each boy :)

Wednesday, May 4, 2011

Parcel Culture : Parcle Sanskruti :पार्सल संस्कृती प्रवीण दवणे Pravin Dawane

Pravin Dawane
पार्सल संस्कृती सकाळ पेपर मधला रविवारचा लेख
-इ मेल फोरवर्ड

आपण जेवत असतानाच कुणी पाहुणा आला की, हातात ताट घेऊन आत पळत जायची पद्धत तेव्हा आली नव्हती. जे आपल्या पानात, ती चटणी-भाकरी चटकन वाढली जायची आणि भूक असो वा नसो, दोन घास मायेचे स्वीकारून अतिथी तृप्त व्हायचा. आता मनात असूनही बदलत्या जीवनशैलीनं आपले आग्रहही समजूतदार झाले; पण आता समजून घ्यायचं म्हणजे नेमकं किती समजून घ्यायचं, हेच समजण्याची पंचाईत झालेय. अशीच पंचाईत माझी अलीकडं झाली.

अनेक दिवसांचा आग्रह आता दूर लोटणं अवघड झाल्यानं शेवटी श्रीकांत अन्‌ मृदुलाला मी कळवलंच ः "येतो येत्या शनिवारी जेवायला.'
त्यांना झालेला आनंद मला फोनवरही जाणवत होता. केवळ आपण एखाद्याकडं "जेवायला येतोय' म्हटल्यावर समोरच्या माणसाला एवढा आनंद होतो, ही गोष्टच केवढी सुखद आहे.

तासभर आधीच गेलो. थोड्या गप्पा होतील; मग सावकाशीनं जेवण. खरं तर जेवण हे केवळ गप्पांसाठीचं निमित्त. एकमेकांचा मैत्रभाव साधणारा एक रुचकर दुवा! पाच-दहा मिनिटं गप्पा झाल्यावर उत्साहानं श्रीकांत म्हणाला, "तुम्हीच सांगा, कुठलं हॉटेल "प्रीफर' कराल? "स्वीकार' गार्डन रेस्टॉरंट आहे, "अतिथी'तलं फूड मस्तच!, "सुरभि'मध्ये कॉंटिनेंटल डिशेस..! चॉईस इज युवर्स! अगदी न संकोचता सांगा...'
संकोचायलाही पुरेसा वेळ नव्हता. जे मला कळत होतं, ते खरं होतं की जे खरं होतं ते मला समजत नव्हतं, कुणास ठाऊक! बागेत फिरायला निघालेला माणूस पाय घसरून तलावात पडावा, तसं काहीसं.
"हे बघा श्रीकांत, तुम्हीच ठरवा.'
"अस्सं कस्सं? तुम्हा आमच्या घरी आलायत नं जेवायला?'
तोच धागा शिताफीनं पकडून मी म्हटलं, "अहो, मग घरीच जेवू या नं. अगदी साधी मुगाच्या डाळीची खिचडीही चालेल; पण घरी जेवू या. घरात जेवायची गंमत वेगळी आहे.'

श्रीकांत-मृदुलाची बोलकी दृष्टभेट टिपायला वेगळ्या कॅमेऱ्याची गरज नव्हती. एकदम स्मार्ट टिचकी वाजवून मृदुला म्हणाली, "वॉव! ही तर बेस्ट आयडिया! घरीच जेवू या. खूप गप्पा होतील. तुम्ही बोलत बसलात की ऐकावंसं वाटतं. बाहेर काय, लगेच उठावं लागतं!'

चला! मी सुटकेचा निःश्‍वास सोडला. खूप आग्रह करून घरी जेवायला बोलावणाऱ्या चाहत्यांच्या घरात मला चक्क "घरचं' जेवायला मिळणार होतं. वेगळ्या हातचं - मनापासूनचं!
ड्रॉवर उघडून मेनूकार्ड काढून तेवढ्यात दोघंही ठरवू लागले : "हे बघ श्री, सुरवातीला हराभरा कबाब असू दे. व्हेज मखनी, रुमाली रोटी, मग पनीर फ्राईड राईस...'

फोनवर ऑर्डर दिली गेली. माझी मुगाची खिचडी मूग गिळून बसली!
श्रीकांत म्हणाला, ""आत्ता अर्ध्या तासात पार्सल येईल. हां, इथल्या "सागर'मधलं फूड बाकी...'
दोघांच्या आतिथ्यात कमतरता नव्हती; पण लिफ्टनं पायउतार होताना मन समाधानानं भरलं नव्हतं. वेळ, प्रवास न्‌ खर्च करून गेलेला माणूस एखाद्याच्या घरी फक्त "पार्सल'चं खाद्य खायला जात नसतो; अगदी साधं; पण ज्यात गृहिणीचं मन मिसळलंय, अशा गोष्टीनं आतिथ्य होतं. अशा मनपरंपरेत वाढलेल्या मला पार्सलपरंपरेशी जुळवून घेताना थकायला होत होतं. एवढा कंटाळा, एवढा औपचारिकपणा असेल तर केवळ पैसे मोजून आतिथ्याचा हव्यास तरी ओढवून घ्यायचा कशाला, या प्रश्‍नाचं उत्तर सापडत नव्हतं. आता कशालाही "व्वा!' म्हणावं तर लगोलग उत्तर येतं - "हे श्रेय माझं नाही. "अन्नपूर्णा'तून आणलंय!'

दिवस "पार्सल'नं सुरू होतो; "पार्सल'नं संपतो. ऑफिसला जाताना निघण्याची तारांबळ म्हणून "चार पोळ्या, 200 ग्रॅम भाजी' पार्सल, तर रात्री घरी जाताना "आता कुठं स्वयंपाकाचा कुटाणा; जातानाच नेऊ या पाव-भाजी पार्सल!'
आजारपण, वार्धक्‍य, एकाकीपण, अचानक, अनपेक्षित आलेले खूप पाहुणे आणि आणखीही काही असे क्षण असतील की जिथं "रेडीमेड पार्सल' आणणं गरजेचं आहे. तिथं ती गोष्ट सुविधा ठरते; पण रग्गड पैसा, भरपूर आळस, लाडावलेलं सुखवस्तूपण, फक्त कंटाळा, चट्टू खाण्याची चटक अशा ठिय्या मारून रुतलेल्या असंख्य घरांतल्या वृत्ती-प्रवृत्तीनं आता नव्या समस्यांची पाळणाघरे सुरू केली आहेत!

घरातलं स्वयंपाकघर म्हणजे फक्त पार्सलचं गोडाऊन झालं तर तिथल्या मुलांचं पालन सुखरूप होईल; पण पोषण मात्र होणार नाही. पालन पदार्थांनी होतं; पोषण भावनांनी! आई-बाबा दोघांचाही ध्यास जेव्हा मिसळतो; तेव्हा ताटातल्या पदार्थांना येणारा सुवास कुठल्याही बिलानं चुकता होणारा नसतो. अगदी घरातलं साधं खिमट लोणचं असेल, फोडणीचा भात असेल, गूळ-चपातीचा लाडू असेल...पदार्थ अगदी साधे! पाच मिनिटांहून वेळ लागणार नाही; पण त्यात एक घर मिसळलेलं असतं. चव त्या घराची असते!

कुणी म्हणेल ः सांगायला काय जातं? हल्लीची मुलं खातात का हे असलं? हल्ली चायनीज हक्का नूडल्सवर हक्कानं ताव मारणारी मुलं आहेत. तुमचं सांगणं कालबाह्य आहे! मजा म्हणून खाण्याचे पदार्थ हेच जर रोजचे खाण्याचे झाले तर घर न्‌ हॉटेल यात वेगळेपण काय उरलं? आणि अन्नपदार्थांतलं सत्त्व फक्त चवीत असतं? की त्याच्या पोषणमूल्यांत? एकत्र मायेनं गुंफून साधं-सात्त्विक जेवण्यात? आता गंमत म्हणून, फॉर अ चेंज म्हणून "घरी' जेवू या, असं म्हणणारी घरं वाढत आहेत. सगळेच काही इतके गर्क नाहीत; पण बटण दाबल्यावर सुख दारात हजर, हा आभास नको त्या दिशेनं घेऊन चालला आहे. अनेक लोक हे ऐकण्याच्याही मनःस्थितीत नाहीत; इतकी रेडीमेड सुखाची सवय पटकन्‌ बेफाम वेगानं वाढत आहे. या सर्व सोईंनी वेळ वाचतो, हे खरंच आहे; पण त्या वाचलेल्या वेळेचं काय करायचं, हे स्वतःपुरतं ठरवायला हवं.

जाहिरातीतले स्टार्च इस्त्रीतले पप्पा-मम्मा न्‌ घरातले आई-बाबा यातला फरक अधोरेखित होतो, छोट्या छोट्या गोष्टींतील आपल्या गुंतवणुकीतून. एखाद्‌ वेळची "सोय' जर "कायमची व्यवस्था' होत असेल तर नातीही पार्सलचीच ठरतील! त्याला फक्त लेबल्स असतील; पण त्यात तिन्हीसांजेच्या आठवणींची ऊर्मी नसेल.

आज जी आळशी, सुखवस्तू घरं पार्सलसंस्कृतीच्या पायावर उभी आहेत, त्यांच्या हाती पार्सलनंच पुष्पगुच्छ येणार! पार्सलनंच केक येणार आणि हॅप्पी बर्थ डेचं एक स्वतःची सहीसुद्धा नसलेलं ग्रीटिंग! त्या वेळी जरा वळून पाहताना, आपण आपलं वात्सल्यही पार्सलनंच पाठवलं होतं, या वस्तुस्थितीची जाणीव असायला हरकत नाही. कृती स्वीकारायची ती परिणामासकट!

आधुनिकता, व्यग्रता कितीही असो; नाती एकमेकांशी वा समाजाशी जोडताना थोडी तोशीस पडतेच. प्रसंगी अडचण, चिडचीड, वैतागही उद्भवतोच. तारांबळ-गोंधळ-श्रमही होतात; पण घर नावाच्या समाजात न्‌ समाज नावाच्या घरात एकमेकांना गुंफताना अनेकदा इतकी सावध अलिप्तता नाही चालत. सिमेंटची अलिप्तता घराच्या पायरीसाठी ठीक; पण सिमेंटमध्ये बीज रुजणार नाही. पहिल्या पावसानं टणक ढेकूळ विरल्यावर त्याची मऊ माती होते. पुढं तेच मातीचं मऊपण बीजांकुरांनी हिरवळून येतं. अनेकदा आयुष्यातही रुक्ष अलिप्तता सोडावीच लागते; नाती एकमेकांत दरवळताना एकमेकांसाठी राबायची तयारी लागते.

आजच्या यंत्रयुगाला विसाव्याचे क्षण परवडणारे नाहीत; हे सगळ्यांनाच कळतं; पण तरीही ओढीनं जमवलेले विसाव्याचे क्षण पुन्हा यंत्राच्या स्वाधीन करणं हे केव्हाही समर्थनीय नाही. एकमेकांतील निरपेक्ष सहजता ओसरली तर "शब्द'सुद्धा "पार्सल'मधून आल्यासारखे उमटतील; पण प्रकटणार नाहीत.
श्रीकांत न्‌ मृदुलानं ओढीनं जे अगत्य केलं, ते त्यांच्या माहिती व तंत्रयुगाच्या संदर्भांना धरून अगदी योग्यच आहे; पण त्या हद्दीपलीकडं भावनांचाही एक सुकोमल प्रदेश असतो. जिथं "मन' व्यक्त करताना मनाचाच आधार घेतला की, एक अपार आनंद असतो, हेही त्यांना समजायला हवं!
दोघांनी खूप सारे पैसे खर्च करून "पार्सल'ने घरचं अगत्य केलं; पण त्याहीपेक्षा घरातला साधा "माझ्यासाठी' केलेला चहा मला अधिक उबदार वाटला असता!

Tuesday, May 3, 2011

SUGAR SUGAR -New Addictive game

Play Sugar, Sugar

Sunday, May 1, 2011

Sant Eknath maharaj संत एकनाथ महाराज

संत एकनाथ महाराज एकदा नदीवर स्नानास गेले असता बाहेर आल्यावर एक यवन (हिरवा मुसलमान) त्यांच्यार थुंकला त्यांनी परत नदीत बुडी मारली आणि बाहेर आले. यवन परत थुंकला त्यांनी परत बुडी मारली, अस १०८ वेळा घडल नाथांनी न त्याला शिव्या शाप दिले न काही बोलले. शिक्षकांनी हि गोष्ट वर्गात सांगितली आणि त्यांनी यावरून या गोष्टीच तात्पर्य कुणी सांगेल का….? असा प्रश्न केला ज्याने त्याने आपापल्या बुद्धी प्रमाणे पुढील उत्तर दिली :

१- नाथ किती महान होते ते कळत

२- नाथांची क्षमाशील वृत्ती दिसून येते

३ - माणसाने कस वागाव ते हि गोष्ट शिकवत

४ - एखाद्याला जिंकायचं असेल तर प्रेमाने जिंका

५ - रागावून त्रास तुम्हालाच

६ - शिक्षा करण्याचा अधिकार तुम्हाला नाही ते काम परमेश्वरच

७ - दुसरयाला माफ करण्यातच खरा आनंद लपला आहे अशी उत्तर विद्यार्थ्यांनी दिली पण एक विद्यार्थी मात्र गप्प होता.

शिक्षकांनी त्याला विचारले तू काही उत्तर देत, त्यावर तो विद्यार्थी उठून उभा राहिला आणि म्हणाला, “गुरुजी माझ्या मित्रांनी जी उत्तर दिली, ती त्यांना शिकवण्यात आलेल्या शिकवणुकीनुसारच दिली पण, नाथांची गोष्ट ऐकल्यावर माझ्या लक्षात आल ते अस,

“कि हिंदू समाज तेव्हा हि निद्रिस्त होता आणि आज हि आहे “. शिक्षक म्हणाले, “काय बोलतोस तू…?, नाथांना चूक ठरवतोस…..?”. तो विद्यार्थी म्हणाला, “ नाही गुरुजी मी नाथांना चूक ठरवणारा कोण….?, नाथ जे काही वागले ते त्यांच्या सन्यस्त वृत्तीला साजेसच होत या कृती मुळे ते संत पदाच्या सर्वोच्च स्थानी बसले पण…?, तो यवन जेव्हा १०८ वेळा थुंकत होता त्यावेळी हिंदू समाज निष्क्रीयतेने पाहत होता. त्याला या गोष्टीचा विरोध करावा असे मुळीच वाटले नाही नाथ संत असले तर तो हिंदू समाज संत नव्हता, जर वेळीच चोप दिला असता तर तो यवन नाथांवर १०८ वेळा थुंकला नसता नाथांनी जस त्याचं काम केल तस हिंदूंनी त्याचं काम करण योग्य होत न कि, नाथांच्या या कृतीचा चुकीचा अर्थ विचार लोकात पसरवण.

हे बाणेदार उत्तर देणारा तो विद्यार्थी होता स्वातंत्र्यवीर विनायक दामोदर सावरकर !!

जय हिंद, जय महाराष्ट्र

!!! II मराठा तितुका मेळवावा, महाराष्ट्र-धर्म वाढवावा II